Συχνές Ερωτήσεις
Εξωσωματική γονιμοποίηση
Ως πότε μπορεί ένα ζευγάρι να κάνει εξωσωματική γονιμοποίηση στην Ελλάδα;
Σύμφωνα με το νόμο 3305/2005 όλες οι μέθοδοι ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής εφαρμόζονται σε ενήλικα πρόσωπα μέχρι την ηλικία της φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής του υποβοηθούμενου προσώπου. Σε ό,τι αφορά τις γυναίκες ορίζεται το ανώτατο ηλικιακό όριο, ως ηλικία φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής το 50ο έτος, που αποτελεί και τη μέση ηλικία εμμηνόπαυσης των γυναικών.
Ποια είναι τα βήματα της εξωσωματικής;
- Διέγερση των ωοθηκών για να προκληθεί πολλαπλή ανάπτυξη ωοθυλακίων με ενέσιμα φάρμακα, εξατομικευμένα ως προς το πρωτόκολλο, τις δοσολογίες και τα σκευάσματα.
- Παρακολούθηση των ωοθυλακίων υπερηχογραφικά και στο αίμα, παράλληλα, γίνεται μέτρηση οιστραδιόλης, LH, προγεστερόνης ώστε να εκτιμηθεί η ανάπτυξη και η ωρίμανση των ωοθηλακίων.
- Περίπου 10-12 μέρες από την αρχή της διέγερσης γίνεται η πρόκληση της τελικής ωρίμανσης των ωαρίων με τη χορήγηση hCG ή GnRH αγωνιστή και η ωοληψία 36 ώρες αργότερα.
- Η ωοληψία γίνεται διακολπικά με βελόνα παρακέντησης και υπερηχογραφική παρακολούθηση. Η διαδικασία γίνεται με ελαφρά νάρκωση για να μην υπάρξει καθόλου πόνος.
- Την ίδια μέρα γίνεται η λήψη σπέρματος με αυνανισμό. Το σπέρμα συλλέγεται σε αποστειρωμένο δοχείο και πρέπει να φθάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα στο εργαστήριο.
- Στο σπέρμα γίνεται ειδική επεξεργασία στο εργαστήριο, ώστε να αποφασισθεί ποια μέθοδος γονιμοποίησης θα ακολουθηθεί. Η μέθοδος ICSI εφαρμόζεται κυρίως σε περιπτώσεις ανδρών με προβλήματα σπέρματος (ολιγοσπερμία, ασθενοσπερμία, τερατοσπερμία ή αποφρακτική αζωοσπερμία).
- Στη μέθοδο της κλασσικής IVF, η γονιμοποίηση του ωαρίου/των ωαρίων από τα σπερματοζωάρια γίνεται στο εργαστήριο, σε ειδικά τρυβλία με θρεπτικό υλικό, τα οποία τοποθετούνται σε κλιβάνους και ελέγχεται η γονιμοποίηση και διαίρεσή τους.
- Η εμβρυομεταφορά γίνεται με υπερηχογραφική παρακολούθηση, τοποθετώντας στην ενδομήτρια κοιλότητα το ή τα έμβρυα. Η διαδικασία είναι σύντομη, ανώδυνη και πραγματοποιείται χωρίς νάρκωση.
- Ακολουθεί ενίσχυση της ωχρινικής φάσης με φυσική προγεστερόνη σε κολπικά υπόθετα/δισκία, υποδόριες ενέσεις ή από του στόματος χάπια.
- Το τεστ κυήσεως γίνεται μετρώντας τη β-χοριακή στο αίμα 12 – 14 μέρες αργότερα.
Υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών;
Κάθε ιατρική πράξη εκτός από τα θετικά της αποτελέσματα μπορεί να έχει μερικές φορές ανεπιθύμητες ενέργειες ή επιπλοκές.
Η συνηθέστερη επιπλοκή της εξωσωματικής γονιμοποιήσης είναι το σύνδρομο υπερδιέγερσης ωοθηκών. Είναι μία επιπλοκή όπου η αύξηση του μεγέθους των ωοθηκών συνοδεύεται από υπερπαραγωγή ωοθηκικών ορμονών και αγγειοδραστικών ουσιών με αποτέλεσμα μία αυξημένη διαπερατότητα των αγγείων. Εμφανίζεται με συμπτώματα διάτασης της κοιλιάς (πρήξιμο) και πόνο στο υπογάστριο, γαστρεντερολογικές διαταραχές, δυσκολία στην αναπνοή κ.α. Το σύνδρομο συνήθως υποχωρεί μόνο του και σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται παρακολούθηση σε κλινική. Τα τελευταία χρόνια όμως, μπορούμε να μειώσουμε πολύ τις πιθανότητες εμφάνισής του ή και να τις εκμηδενίσουμε, με τη σωστή επιλογή του πρωτοκόλλου διέγερσης, την επιλογή του GnRH αγωνιστή για πρόκληση ωορρηξίας ή και κατάψυξη όλων των εμβρύων (freeze-all) σε περιπτώσεις υψηλού κινδύνου. Στην τελευταία περίπτωση η εμβρυομεταφορά μπορεί να γίνει τον μήνα που ακολουθεί τη διέγερση.
Στην ωοληψία που είναι μία χειρουργική μικροεπέμβαση με νάρκωση, μπορεί σπάνια να υπάρξουν επιπλοκές όπως εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου εάν δεν είναι άδειο το στομάχι, μικρή αιμορραγία, λοίμωξη κλπ. Οι επιπλοκές αυτές είναι όμως άμεσα εμφανείς και αντιμετωπίζονται γρήγορα και αποτελεσματικά.
Εμμηνόπαυση
Τι επιλογές έχει μία γυναίκα στην εμμηνόπαυση;
Η περίοδος που η γυναίκα βρίσκεται στην εμμηνόπαυση, και κυρίως τα πρώτα χρόνια, είναι πολύ ευαίσθητη καθώς γίνονται πολλές αλλάγες στο σώμα της γυναίκας καθώς επίσης συχνά παρουσιάζονται αρκετά συνοδά συμπτώματα. Το πιο σημαντικό είναι να αντιμετωπίζονται τα συμπτώματά αυτά ώστε να ανακουφίζεται η ασθενής και συγχρόνως να λαμβάνεται μία θεραπεία ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων υγείας αργότερα (πχ οστεοπόρωση, καρδιαγγειακά προβλήματα κ.α.).
Είμαι 34 ετών και η μαμά μου είχε εμμηνόπαυση στα 37. Πρέπει να κάνω κάτι;
Η μέση ηλικία εμφάνισης εμμηνοπαύσης είναι τα 50 έτη. Είναι γνωστό ότι η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια είναι σε κάποιες περιπτώσεις κληρονομική. Για το λόγο αυτό καλό είναι να γίνει σωστή συμβουλευτική, να ακολουθηθούν εξετάσεις για τη διερεύνηση των αποθηκών ωαρίων και αν κρίνεται σκόπιμο να συζητηθεί η κρυοσυντήρηση ωαρίων για διαφύλαξη της γονιμότητας στο μέλλον.
Αντισύλληψη
Ποιές είναι οι πιθανές μέθοδοι αντισύλληψης; Πώς θα διαλέξω την κατάλληλη;
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι αντισύλληψης. Χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες
- Φυσικές μέθοδοι (διακοπτόμενη συνουσία, η αποφυγή των γόνιμων ημερών, η παρακολούθηση της θερμοκρασίας κ.α.)
- Μηχανικές μέθοδοι (αντρικό ή γυναικείο προφυλακτικό, σπιράλ, απολίνωση σαλπίγγων, απολίνωση σπερματικών πόρων)
- Ορμονικές μέθοδοι (αντισυλληπτικά χάπια, κολπικός δακτύλιος, αυτοκόλλητο αντισυλληπτικό επίθεμα, αντισυλληπτικό εμφύτευμα, ορμονικό σπιράλ)
Υπερηχογραφική σαλπιγγογραφία
Χρειάζεται κάποια προετοιμασία πριν αυτή την εξέταση;
Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία. Η εξέταση γίνεται στο πρώτο μισό του κύκλου και σε βάση τακτικού εξωτερικού ιατρείου.
Είναι επώδυνη;
Η εξέταση στην αρχή περιλαμβάνει την είσοδο του κολποδιαστολέα όπως για μία κλασική γυναικολογική εξέταση όπως για λήψη Τεστ ΠΑΠ. Ακολουθεί η είσοδος του ειδικού καθετήρα που είναι πολύ λεπτός και εύκαμπτος. Όλη αυτή η διαδικασία καθώς και η έγχυση του αφρού με το υπερηχογράφημα είναι ανώδυνα.